2025 жылдың 7 мамырында Қазақстанның талантты суретші-график Евгений Матвеевич Сидоркиннің туғанына 95 жыл толады. Невзоровтар отбасы атындағы музей қорының сақтамында оның жұмыстарының бар болуы қуантады.

Киров облысының тумасы, ол Қазан көркемсурет училищесінде және И.Е. Репин атындағы Ленинград кескіндеме, мүсін және сәулет институтында оқыды. Суретшінің оқыған графика факультетіне ірі шеберлер Ю.Н. Непринцев, М.А. Таранов, А.Ф. Пахомовтар сабақ берді.

1958 жылы ол өзінің әйелі Гүлфайрус Ысмайловамен бірге Алматыға келіп, Қазақстанда түпкілікті орнығып қалады. Е.М. Сидоркиннің шығармашылығы Қазақстан графикасы көркемөнеріндегі ең бір айшықты кезең болған. Ол көзі тірісінде Кеңестер Одағына, сонымен бірге шетелдерде де кеңінен танымал болған. Оған оның медальдары мен Краковтағы, Лейпцигтегі, Будапешттегі, Ленинградтағы, Москвадағы халықаралық көрмелердегі дипломдары кепіл. Оның шығармалары Мемлекеттік Третьяков галереясында, А.С. Пушкин атындағы бейнелеу көркемөнер музейінде, Мемлекеттік орыс музейінде, Ә. Қастеев атындағы бейнелеу өнері мемлекеттік музейінде, сонымен қатар Варшава, Гавана, Лейпциг, Багдад, Скопле, Бель-Иль музейлерінде сақталған.

Евгений Сидоркин әлемдік ғана емес, қазақ әдебиетінің, қазақ халқының ауыз әдебиеті шығармаларының иллюстраторы ретінде өзін көрсете білді. Суретшінің өз тақырыбын тапқанын ерекше атап өткен жөн. Қазақ халқының төл мәдениеті мен халықтық біртума шығармашылығы, оның ғасырлық ұлттық дәстүрлері Сидоркинге жақын болып, оның шығармашылығы мен қиялының өзіндік ерекшелігіне негізделген берекелі материал болды.
Қор жұмыстарының арасында литография техникасында жазылған «Қыз Жібек» эпосына станокты графикалық парақтар ерекшеленеді. Әйгілі аңызшымен жырланған Төлеген мен Жібектің махаббатының романтикалық тарихы XVII ғасырда өмір сүрген қазақтардың тұрмысының шексіз жан-жақтылығы аясында өрбиді. Ол көшпенді өмірдің көріністерімен және жалындаған құмарлықтардың сипаттамаларына: махаббат пен адалдық, сатқындық пен адалдық, жауға деген қайсарлық пен жеккөрушілік сезімге толы.

Мұның барлығы Сидоркинде барельефті формалардың нақышты пластикасында қоңыр-сарғыш бояу гаммасы мен алтын түстің жарқылы, қара көлеңке реңктердің үйлесімділігімен драмалық сезімді ұлғайта отырып, көрініс табады. Бейнелеу жазықтықтарын ол кейіпкерлермен, оқиғалар қатысушыларымен толтырады, ортасында сюжеттің басты кейіпкерлерін орналастырады.

Литография техникасы, оның жұмсақ тоналды өту қабілеті бар, суретшіге материалдық сезгіштікті, және қазақ халқының ауызша әдеби шығармашылығының тамаша ескерткіштерінің бірінде жасалған дәуірдің жалпы рухын жеткізуге мүмкіндік берді.

Евгений Сидоркин портрет жанрында көп және қызықты жұмыс істеді. Музей жинағына авторлық сурет техникасында қарындашпен, көмірмен және пастельмен салынған туындылар тиесілі. Бұл топтамалар: «Соғыс және еңбек ардагерлері»; «Ана портреті», «Тұрсын әже», «Ұста портреті», сондай-ақ «Ділбара портреті» және «Балерина портреті». Олардың әрқайсысы шебер орындалу шеберлігімен және психологиялық сипаттаманың жеңіл берілуімен ерекшеленеді.

Е. М. Сидоркиннің шығармашылығы қазақстандық графикалық өнердің ең жарқын беттерінің бірі болып танылды.