Музейлердегі тұрақты экспозицияны көбінесе «айсбергтің шыңы» деп атайды. Бұл шындыққа жанасады. Стационарлық көрмелерде, әдетте, картиналардың аз ғана бөлігі көрсетіледі, ал қалғандары қорларда өз сағатын күтеді. Біздің музей де бұл жағынан ерекшеленбейді. Біздің қорларымызда сақталған бес жарым мыңнан астам туындының ішінде коллекцияның он пайызынан аспайтын бөлігі тұрақты түрде қойылады. Осындай әділетсіздікті жою арқылы біз көрермендерді біздің қор сақтау орнына «көз салуға» шақыратындай уақытша көрмелер ашамыз.
Бүгін, Тәуелсіздік күні қарсаңында, біз 1991 жылдан бастап қордың сақталу орнын өзіміз «қарап», не өзгергенін көруді шештік. Осы уақыт ішінде музей коллекциясы 2247 экспонатқа көбейгенін есептеп, түсіндік. Жаңа түсіп жатқан жұмыстардың кейбіреуі уақытша көрмеде ұсынған болатын, бірақ барлығы емес. Біз тағы да көрермендерге ұсынғымыз келетін экспонаттарды екі мыңнан астам шығарманың арасынан таңдап алдық.
Көрермендер алғаш рет музейдің досы, керемет суретші Ғани Баяновтың біздің музейге сыйға тартқан «Хат оқып отырған қыз» атты жұмысымен таныса алады. Оның жұмысы түстер қатынастарының ерекше музыкалық сипатымен, жанның ішкі күйін жеткізудің нәзіктігімен таң қалдырады.
Біздің музейдің достарының арқасында коллекция үнемі толықтырылып отырады. Мысалы, біздің қорларымызда қазіргі Қазақстанның ең жарқын, ерекше суретшілерінің бірі Александр Осиповтың он бес туындысы сақталған, олардың он біреуі сыйға тартылған. Бүгін біз пастель және акрил техникасында жасалған шебердің екі жұмысын ұсынамыз. Біздің жерлесіміз Шакур Абдулганиевтің жүз елу туындысын оның қызы Светлана Визер сыйға тартты, олардың біреуі ғана көрмеге қойылған. Экспонаттар қоймасында «өз кезегін күтіп жатқан» сыйлар мен сатып алынғандар бұл тізімді жалғастырады. Мұның себебі түсінікті: музей экспозициялық алаңдардың жетіспеушілігінен үлкен қиындықтарға тап болды, бірақ бұл жолы көрменің екі залында жетпіс бес кескіндеме, графика және мүсін туындылары орналастырылды.
Біздің, жергілікті суретшілер Сергей Леонтьевтің («Протоиерей Федор әкенің» портреті), Евгений Суховтың, Николай Яковлевтің, Валентин Кристолюбовтың, Владимир Третьяковтың, Гумар Макаровтың, Олександр Махноның, Леонид Медведевтің, Виктор Шмидттің және басқалардың лирикалық пейзаждарының туындылары қала тұрғындарының қызығушылығын тудырады.
Мұнда қазақстандық өнердің танымал шеберлері Елена Воробьева, Ғалым Қаржасов, Евгений Фридлин, Камил Муллашев, сондай-ақ Азат Табиев, Динара Әлиева, Малик Дүйсембаев, Сәуле Дүйсембинаның туындылары қойылған.
Музей өз қорында ТМД елдерінің суретшілерінің маңызды бөлімін сақтайды. Бүгін біз Сергей Александров, Геймран Баймұханов, Елена Чебаева, Анастасия Гурова, Ормонали Идирисов және т.б. шығармаларымен таныстырамыз.
Кескіндеме мен графика экспозициясына жағымды қосымша – кеңестік кезеңдегі фарфор мүсіншелері. Біздің көпшілігіміздің есімізде ертегі кейіпкерлері, балалар, балериналар, жануарлар бейнеленген кіші пластика шедеврлері сақтаулы. Оларды жасаған суретшілер, мысалы, Елена Янсон –Манизер, Павел Кожин, Галина Столбова, Елена Малышева, Софья Велихова, Оксана Жникруп, Светлана Болзан-Голембовская, Зина Улсте және басқалары нағыз, танымал мүсіншілер болған.
Қорытындылай келе, біздің мемлекетіміздің тәуелсіздік жылдары, әсіресе тоқсаныншы жылдар оңай болмағанын еске салғым келеді. Алайда, музей өз тіршілігін жасап, коллекцияларын толықтырып, жобаларын іске асырып отырды және айта кету керек, 1997 жылы жаңа үйге — Пушкин көшесі, 108 мекенжайында орналасқан әдемі ескі ғимарат, көпес Степановтың үйіне қол жеткізеді. Күтеміз!
