Жуковтар отбасының көрмесі
Залда жарық қосылды, витриналар жарықтандырылды, көрермендер залға кіріп, бірден балалық шаққа, ертегіге, ғарыш әлеміне немесе параллель әлемдерге немесе жас қыздар патшалығына тап етіп түсті …
Қиялға бай адам үшін Невзоровтар отбасы атындағы бейнелеу өнері музейінде 4 мамырда ашылған бұл көрме нағыз қазына болып табылады. Өйткені, терракоталық мүсіндердің, вазалардың, қораптардың, шамдардың, паннолардың бейнелері графикалық суреттермен толықтырылған, қиялға алуан түрлі мүмкіндіктер ашады, оған ешқандай шекара жоқ сияқты.
Мұның бәрі бір өте талантты отбасының ортақ шығармашылығының арқасында. Наталья Петровна, Михаил Анатольевич және Янислава Жуковтар – ерекше және қызықты суретшілер. Әркімнің өзіндік бір қайталанбас өзгешелігі бар, әрқайсысы өзінше ерекше, сонымен бірге олардың шығармашылығы үйлесімдік табуда.
Наталья Петровнаның қолында әр түрлі мысықтарға жан бітеді – не жақсы тамақтанған, не ақылды, не шаршаған, не күлкілі. Әне ұялшақ піл де кездесуге жиналуда. Бір жағында клоундар: бірі көңілді, екіншісі мұңды. Себебі олардың біріншісі – енді келіп жатқан цирк. Ол өз көрермендеріне қуанып, қойылымдарды бастайды. Ал екіншісі мұңды. Цирк кетіп жатыр, тек естеліктер қалды. Мұңды клоун. Ол витриналарда тұрған мұнараларға қарап тұр. Біреуі жалын сияқты, екіншісі жүрек сияқты. Бірақ бұл мұнаралар емес, көптеген ұсақ элементтерден қолмен жасалған вазалар екені белгілі болды. Вазалардан алыс емес жерде хош иісті шамдар орналасқан. Олар балықтарға немесе қорғандарға немесе ертегі ағаштарына ұқсайды. Майшамдар тек жануды күтеді және бүкіл бөлме эфир майының жағымды хош иісімен толтырар еді. Бір витринада Эдем бағының қақ ортасында құстар сиқырлы алмаға қарай ұшып барады, ал жанында жаңбырды шақырудың ежелгі рәсімі жасалуда.
Михаил Анатольевичтің панносы бізді Ежелгі Египетке пирамидалардың жұмбақтарына, ғарышқа басқа галактикалардың тұрғындарына, содан кейін шет елдерге шақыруда. Оларда жауап жоқ, бірақ олар көптеген сұрақтарды туындатады. Айтылмаған, бірақ сезілетін. Терең, адам санасының, ойлары мен сезімдерінің шекарасында.
Ал жас Яниславаның шығармашылығы әлі де балалық аңғалдық, таза және нәзік. Әйелдердің сүйкімді портреттері немесе батыл «Бесовка» бейнесі немесе көрінбейтін қамқоршылардың рухани бірлігі көрменің философиялық және ертегі атмосферасын толықтырып, оны жан-жақты етеді.
«Терракоталық жарық» — бұл тыныш мереке. Бұл Жуковтар отбасында айтылған оқиғалар, олар осы жылулыққа толы оқиғаларымен көрермендермен бөлісуге шешім қабылдады.
